라틴어 문장 검색

Interim qui frumentis arva praeparare volet, si autumno sementem facturus est, mense Septembri, si vere, qualibet hiemis parte modicos acervos luna decrescente disponat,3 ita ut plani loci iugerum duodeviginti,4 clivosi quattuor et viginti vehes stercoris teneant;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 15장 1:1)
Supputari debet bima, quin etiam trima;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 33장 5:2)
Idque cum fecerit duodeviginti diebus,die undevigesimo animadvertat an pulli rostellis ova pertuderint, et auscultetur, si pipiant.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 14:2)
sed non excessit Italia per duodeviginti annos consenuitque multum imminuta claritate ob nimiam vivendi cupidinem.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 63장9)
C. et L. in duodeuiginti mensium spatio amisit ambos, Gaio in Lycia, Lucio Massiliae defunctis.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 65장 1:3)
7. Verum quia sol noster, sive desiderii fervor hoc submoneat sive facies veritatis, aut morari iam creditur aut retrocedere supputatur, quasi Iosue denuo vel Amos filius imperaret, incertitudine dubitare compellimur et in vocem Precursoris irrompere sic:
(단테 알리기에리, Epistolae 47:1)
Aedificaturus turrem futuri operis sumptus supputa.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 9:18)
Nobis ad hoc nominabitur, quod prophetissa fuerit et in ordine iudicum supputetur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:2)
ex quo cum ma duodeviginti censu maximo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 59:3)
Quid potest sole maius, quem mathematici amplius duodeviginti partibus confirmant maiorem esse quam terram:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 111:4)
non enim magis adsentiuntur nec adprobant lucere nunc quam cum cornix cecinerit tum aliquid eam aut iubere aut vetare, nec magis adfirmabunt signum illud si erunt mensi sex pedum esse, quam solem, quem metiri non possunt, plus quam duodeviginti partibus maiorem esse quam terram.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 172:5)
at reditus iam quisque suos amat, et sibi quid sit utile, sollicitis supputat articulis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 37)
pro Spatale Crispus, quam qui heredem amator instituerat decessit, cum haberet annos duodeviginti, hominem divinum, qui sibi indulsit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 200:2)
non enim potest umquam civicis pectoribus elabi, quem te quantumque nuper omnis aetas ordo sexus e semirutis murorum aggeribus conspicabantur, cum interiectis aequoribus in adversum perambulatis et vix duodeviginti equitum sodalitate comitatus aliquot milia Gothorum non minus die quam campo medio, quod difficile sit posteritas creditura, transisti.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Ecdicio suo Salutem. 3:2)
ceterum diluculo familia praecesserat ad duodeviginti milia passuum fixura tentorium, quo quidem loci sarcinulis relaxandis multa succedunt conducibilia, fons gelidus in colle nemoroso, subditus ager herbis abundans, fluvius ante oculos avibus ac pisce multo refertus, praeter haec iunctam habens ripae domum novam vetus amicus, cuius inmensae humanitati nec si adquiescas nec si recuses modum ponas.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Evodio suo salutem 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION